Od ciemnej grudki prochu, która smoli ręce,
z namaszczeniem rzucanej w Popielcową Środę –
radość rośnie jak balon (…)
Nadzieja w ciemnej grudce – wiosna w drzwiach kościoła (…)
ks. Jan Twardowski
Dziś według kalendarza chrześcijańskiego rozpoczął się pierwszy dzień Wielkiego Postu. Według obrzędów katolickich tego dnia kapłan posypuje głowy popiołem, mówiąc: „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz” lub „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Słowa te przypominają o kruchości życia i nieuchronnej śmierci. Tego dnia nasza Wspólnota uczestniczyła w Mszy świętej. Prefekt – ks. Wojciech podczas kazania zwrócił uwagę na to, że Wielki Post zaprasza każdego do nawrócenia, do indywidualnej refleksji nad stanem naszej wiary i duszy.
Posypywania głów popiołem na znak pokuty, to obrzęd znany w wielu tradycjach. Wzmianki o nim znajdziemy już w Starym Testamencie – wspominają o nim Księgi Jonasza i Joela, ale stosowany był także w starożytnej Grecji i Egipcie i tradycyjnych obrzędach arabskich. Wszędzie tam był on znakiem żałoby i pokuty. Popiół w tradycji żydowsko-chrześcijańskiej ma przypominać o przemijaniu i ułomności ludzkiego życia, oznacza też żałobę i ból. Ale nie tylko. Popiół jest także znakiem oczyszczenia i zmartwychwstania. Przecież Bóg stworzył człowieka z prochu ziemi i odrodził go w Chrystusie do nowego życia.
