Trudno jest wyobrazić sobie czas, kiedy nie było świąt Bożego Narodzenia, choinki, kolęd czy szopki. Jednak dopiero od 354 r. naszej ery świętujemy Narodziny Chrystusa. Opowieści o wydarzeniach związanych z Narodzeniem Pańskim odnajdujemy w Piśmie Świętym, głównie w Ewangelii według św. Łukasza (spis ludności w Palestynie, podróż Józefa i Maryi do Betlejem, narodzenie Pierworodnego i złożenie Go w żłobie, hołd pasterzy, anioł zwiastujący wielką radość) i w Ewangelii według św. Mateusza (pokłon Trzech Króli, dary przez nich złożone: mirra, kadzidło i złoto, ucieczka Świętej Rodziny do Egiptu i rzeź niewiniątek). Wydarzenia opisane przez Ewangelistów zna na pewno każdy chrześcijanin. Stały się one z biegiem czasu kanwą, na której oparte są przedstawienia jasełkowe. Najmłodsi uczniowie naszej szkoły, w ostatni czwartek przed świętami, zaprezentowali swoim rodzicom i dziadkom (a kolejnego dnia także starszym kolegom), przepiękną inscenizację, opowiadającą o Narodzeniu Chrystusa. Pierwszoklasiści wcielili się w role Maryi i Józefa, Pasterzy, Trzech Króli, a także Aniołów, zwiastujących wspaniałą nowinę o Narodzeniu Pana. Jasełka ubogacił wspaniałym śpiewem także chór trzecioklasistów, dzięki którym wybrzmiały cudowne polskie kolędy i pastorałki, a dwie niezwykle uzdolnione skrzypaczki sprawiły, że na wielu twarzach pojawiły się łzy wzruszenia. Jasełka miały charakter tradycyjny. Warto pokazywać jasełka w formie tradycyjnej, ponieważ jest to historia, która wydarzyła się naprawdę i dotyczy każdego człowieka. Przede wszystkim należy ją przypominać właśnie dzieciom, ponieważ one się cały czas uczą, utrwalają zdobytą wiedzę, dzięki odgrywaniu biblijnych scen zgłębiają namacalnie historię o Narodzeniu Jezusa. Nasze jasełka miały również piękne przesłanie na nadchodzący czas. Dzieci mówiły dorosłym, że trzeba na nowo uczyć się przebaczać, zamiast prezentów dawać czas i miłość, a nieobecnych przy wspólnym stole ciepło wspominać.
Gdy w snopku wigilijnym kłos o kłos zadzwoni,
Ilekroć pod obrusem zaszeleści siano,
Baczmy na puste miejsce, gdzie mieli siąść – oni,
Baczmy, by nieobecnych nie zaniedbywano.
Dzieci, cytując poetów, przypominały nam, że w tę piękną noc powinniśmy otworzyć nasze serca na Boga i drugiego człowieka.
A gdy zabłyśnie gwiazda
W błękitnej dalekości.
Będziemy z sobą dzielić
Opłatek – chleb Miłości.
A łamiąc okruch biały,
Wśród nocy świętej ciszy,
Niechaj się serca nasze
Jak dzwony rozkołyszą.
Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia!!!
Więcej zdjęć w albumie ⇒ Jasełka szkolne